Radio je rezultat razvoja tehnologije, baš kao i značajno starija štampa, radio je čekao da tehnika učini svoje pa da se on pojavi. Kao što je štampa u istorijskom razvoju čekala da Gutenberg smisli štamparsku presu, potom Džems Vat parnu mašinu a Nikola Tesla električnu struju, tako je radio morao da sačeka da Nemac Hajnrih Herz otkrije elektromagnetni talas a da Nikola Tesla te rezultate pretoči u radio odašiljače na velike razdaljine. Stvaranjem tehnoloških pretpostavki, najpre u električnoj struji a potom u patentiranju primo-predajne tehnike, stvoreni su uslovi za rađanje radija kao medija masovnog komuniciranja. Radiju su, najpre, prethodila istraživanja koja je Markoni kao dvadesetogodišnjak sprovodio u Italiji a ticala su se prenosa zvučnih signala Morzeovog pisma putem radio talasa. Usavršivši prenos zvučnog signala na daljinu Markoni je stvorio pretpostavke za dalja usavršavanja koja su vodila u otkriće diodne cevi i pojačivača zahvaljujući kojima je 1906. godine prvi put realizovan bežični prenos ljudskog glasa na daljinu. De Forest je 1908. godine sa tornja Ajfelove kule u Parizu već emitovao muziku a narednih godina radio talasi sve više postaju medij za prenos govornih sadržaja i muzike, da bi se početkom dvadesetih godina ozvaničile brojne prve stanice u Evropi i Americi. Tako će 1910. godine biti prvi put emitovan živi prenos putem radio talasa i to iz Metropoliten opere u Njujorku a bio je to prenos opere Kavaliera rusticana.
Značaj radio talasa, brzine prenosa informacija i uticaja na ljude najbolje se ogleda tokom dramatičnog potonuća broda Titanik, koje je uočeno i posmatrano sa jednog broda na kome je bio i Markonijev telegrafista Dejvid Sarnof koji se, tako, pretvorio u pravom radio izveštača. On je slao munjevite izveštaje o ovoj tragediji, imenima preživelih, broju stradalih i svemu što se tamo dešavalo. Bio je to prvi prodor jedne nove tehnologije transmisije informacija u društvu, koji je pokazao nesumnjivo superiornu prirodu i moć radio talasa.
Razvoj radija kao novog medija beleži se i u Rusiji, gde je nova sovjetska vlast brzo prihvatila i počela da koristi mogućnosti novog medija u širenju vesti ali i ideološkog uticaja na narodne mase. Sam Lenjin je o radiju afirmativno govorio navodeći da je radio „novina koja ne haje ni za papir ni za razdaljinu.“
Zvanična istorija novinarstva beleži 31. avgust 1920. kao datum zvaničnog rađanja radija kao medija. Tog dana u Pitsburgu je zvaničko počela sa radom radio stanica KDKA koja je imala potpun radio program prilagođen modernom vremenu i publici. Dve godine kasnije, 1922. godine u Londonu će se oglasiti BBC kao prva britanska radio stanica sa potpunim programom. Potom će veliki gradovi širom Evrope dobiti svoje radio stanice a među njima prvi radio Zagreb koji počinje emitovanje programa 15. 05. 1926. godine iz zgrade na Markovom trgu. „Radio Zagreb je najstarija radijska postaja u Hrvatskoj i na ovom dijelu Balkana. Zagrebački radio-amateri su već u ožujku 1924. osnovali radio-klub i počeli se dogovarati o osnivanju prve radijske postaje. Bilo je to samo dvije godine poslije osnutka prve europske radiopostaje, britanskog BBC-a.“ Radio Ljubljana počinje sa radom 28. 10. 1928. godine. Sledeći je zvanično počeo sa emitovanjem potpunog radio programa Radio Beograd 24. marta 1929. sa predajnikom talasne dužine 455 metara i snage 2,5 kW koji su prenosili program vesti. Beograd je imao i 1924. godine aktivnu radio stanicu koja je funkcionisala nepune dve godine. „Prva emisiona stanica na Balkanu emitovala je radio program na srpskom jeziku iz Beograda. Emisona stanica Beograd / Rakovica radila je nepunih dve godine (1924/26) a svojim radom stvorila je tehnicke i programske osnove iz kojih ce nastati Radio Beograd (1929). Danom pocetka rada radio stanice Beograd 19. septembra 1924. godine srpska kultura je postala sastavni deo evropske, pa i svetske radio difuzije. Prvi studio ove stanice nalazio se u Beogradu, Knez Mihailova 42 u holu upravo izgradene palate Hrvatske štedionice a emisiona tehnika u Rakovici.” Ova faza razvoja radio Beograda trajaće sve do početka Drugog svetskog rata, tačnije do 6. aprila kada je tokom bombardovanja Beograda pogođena i zgrada Akademije nauka u kojoj se nalazio studio Radio Beograda.
Svetski dan radija je Unesko utvrdio 2011. godine i to baš zato što je 13. februara 1946. godine prvi put emitovan program Radija UN.
Prof. Boban Tomić “Uvod u medije”, Čigoja štampa 2012.